μακρύθωρος

-η, -ο

αυτός που έχει οξεία όραση και μπορεί να βλέπει μακριά, οξυδερκής.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μακρύς + -θωρος (< θ. θωρ- τού θωρώ), πρβλ. γλυκό-θωρος, κοντό-θωρος].